« Ken je dat? Je heb n… | Voorpagina | AVC »

Risico

Als je "iets" begint met een vrouw die kinderen heeft, dan neem je natuurlijk bepaalde risico's.
Vooral als die kinderen al volwassen zijn.
Je loopt de kans dat die vrouw oma is, dan wel dat ze oma wordt.
Het kán zijn dat ze één kleinkind heeft.
Het kan óók zijn dat ze op een dag een aantal kleinkinderen heeft.
Als oma jarig is moet dat natuurlijk gevierd worden en als één van die kleinkinderen de ambitie heeft om later kok te worden, dan wordt het link.
Vooral als je ook wordt uitgenodigt om oma's verjaardag te vieren.
Aanvankelijk denk je nog dat het feest gewoon bij oma thuis gevierd zal worden, een plek waar je je redelijk thuis voelt.
Je verwacht dat de kleinkinderen oma's stoel hebben versiert, de kamer vol ballonnen
en slingers hebben gehangen en mooie tekeningen voor oma hebben gemaakt.

Maar dat loopt effe anders.
Je arriveert bij oma's huis op de afgesproken tijd en dan blijkt dat de kleinkinderen er helemaal niet zijn.
Vol verbazing feliciteer je oma en de aanwezigen met hun moeder c/q schoonmoeder.
"Het zal toch handig zijn als we met drie auto's gaan want dan kunnen wij later de kids bij hun vriendjes ophalen zonder ma eerst naar huis te moeten brengen" zegt één van de dochters nog vóór je heb kunnen vragen waarom de kotertjes nergens te bekennen zijn.
"Wil jij rijden de Boer?" vraagt dezelfde dochter.
"Jazeker wel, als ik weet waar de reis heen gaat tenminste" zeg je toch ietwat voorzichtig.
"Rij maar achter ons aan" is het antwoord.
De reis blijkt te eindigen op de Overtoom, na een korte wandeling sta je plotseling voor
het Kinderkookkafé.

"Smerige kannibalen, gaan we die kinderen koken?" zeg je terwijl je naar binnen loopt.
Acht kleine kokkies met witte slofen voor en veel te grote koksmutsen op hun hoofd zingen oma toe.
Bij de allerkleinsten is het maar een geluk dat ze oren hebben, anders zou die koksmuts hun uitzicht behoorlijk belemmeren.
"Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria" zingen ze uit volle borst.
Oma geniet met volle teugen om van de apetrotse ouders maar niet te spreken.
Onder leiding van een grote kok heeft het achtkoppige team een heuse drie-gangen maaltijd bereidt.
Elk gezin word door z'n eigen kokkie naar de van te voren genummerde tafels gebracht.
Ze zijn multi-functioneel, zowel ober/serveester als kokkie en één neemt zelfs de taak op zich
je de weg te wijzen naar het toilet, een hele belangrijke functie.
Het voorgerecht bestaat uit stokbrood met kruidenboter, de kokkies eten zelf ook mee.
Tussen de gangen door moeten de kleine mee-etertjes de keuken weer in.
Het hoofdgerecht is sla met aardappelspiesjes en kippepootjes, er gaat iets mis met de saus van het toetje en één van de kokkies komt daarom waarschuwen dat het toetje nog éven op zich laat wachten.
Toch valt dat nogal mee, het toetje is verrukkelijk
De kokkies krijgen een staande ovatie, waar ze van gaan glimmen en omdat kleine kokkies
nou éénmaal op tijd naar bed moeten is het feest om acht uur afgelopen.

Oma zegt : “Dankjewel dat jullie voor ons hebben gekookt.”
De oudste reageert : “Ik wou niet maar het moest van me moeder.”
Je schiet in de lach en denkt, wat zijn kinderen toch heerlijk eerlijk.

---

zeven reacties