« Karel deel 2 | Voorpagina | Extra »

Karel deel 3

'Nou rustig maar, heb je herinneringen aan dat etui ofzo?' zei ik.
'Dat gaat je geen donder an' zei ze boos.
Ik had met mijn opmerking over de vuilnisbak een grove fout gemaakt, dat was duidelijk.

'Het was maar een grapje hoor' probeerde ik haar wat milder te stemmen.
'Ik hou niet van zulke grappies' zei ze.
'Nee dat is duidelijk, ik bied je mijn excuus aan, kan ik je uitnodigen voor een borrel in het café?' zei ik terwijl ik haar onderzoekend aankeek.
'Dan drinken we dat misverstandje gewoon de wereld uit, vind je dat een goed idee?'
'Laten we dat maar doen, ga jij maar vast, ik mot nog effe wat doen, ik ben d'r met een minuutje of tien' zei ze.
Ik ging staan en pakte Karel nog een keertje op, ik liet zijn staartje tussen mijn vingers doorglijden, nog steeds dat knikkie, bijna an het eind.
Ik gaf hem een zoen op z'n kleine koppie en legde hem terug, aaide moeder en de anderen nog een keer en liep naar de deur.
'Tot straks' zei ik, stapte naar buiten en wandelde naar het café.

Op vier kaartende mannen na zat er niemand binnen.
Ik liep door naar het eind van de bar en groette de mannen in het langslopen, ze hadden het te druk om antwoord te geven.
'Doe mij maar een fluitje' zei ik tegen de barkeeper, die ijverig glazen stond te poleren.
'Hoe goed ken je haar van die jonge katjes?' vroeg ik.
'Ach, wat heet kennen, hoe goed kent een barkeeper z'n klanten, dat gaat meestal niet verder dan het drink- en betaalgedrag.
Ze heet Alida en ze drinkt graag, ze betaald ook altijd, ze heb volgens mij nog nooit gevraagd of ze een bonnetje mag laten staan.
Wat een belangstelling opeens de Boer, waar komt dat vandaan, zie je wat in d'r?' zei hij met een grijns, terwijl hij het versgetapte biertje voor me neerzette.
'Doe effe normaal ja, ze is bepaald niet het type vrouw waar ik ook maar iets mee zou kunnen hebben.'
Ik vertelde van het voorvalletje met het etui en mijn vermoeden dat ze analfabete zou kunnen zijn.
'Nou je het zegt, ik heb nog nooit gezien dat ze hier de krant zat te lezen, terwijl ze wel zo nu en dan 's morgens vroeg een koppie koffie drinkt aan de stamtafel.
Ze raakt de kranten met geen vinger aan, andere tijdschriften ook niet, je zou best eens gelijk kunnen hebben.
Wie zal dat weten? Ik geloof dat Arie ooit 'es wat met d'r had. 
Arie, weet jij of Alida analfabete is?' vroeg hij aan één van de kaartende mannen.
'Geen flauw idee, dat wat ik ooit met d'r deed leek niet op schrijven in elk geval en het was maar één keer' antwoordde Arie.
'Maar jij kent haar dus wel?' vroeg ik.
'Ach kennen is een groot woord, we maakten een wippie met een slok op, dat is alles, ik ben geeneens blijven slapen, dat wou ze niet.'
'Ja gaan we kaarten of gaan we lullen' werd Arie terecht gewezen door z'n maatjes.
'Ik spreek je later nog wel Arie, of anders vandeweek' zei ik.
Alida kwam het café binnen, ik zei tegen de barkeeper dat hij Alida van mij kon laten drinken tot nader order.
Hij schonk het vaste recept, een jonge borrel met cola voor haar in en zei: 'Je drinkt tot nader order van de Boer, dat zal mij nou nooit overkomen Aal.'
'Komt natuurlijk omdat jij geen poessie heb' zei Alida gevat.
We lachten alle drie.

Wordt vervolgd.

---

negen reacties