« Karel deel 4 | Voorpagina | Karel deel 6 »

Karel deel 5

'Wat weet je van d'r?' drong ik aan.
'Nou als je me beloofd dat je het niet aan haar laat merken wil ik het je wel vertellen, moet je echt je kop houwen hoor, ook niet aan een ander vertellen.
Jij ook hoor Arie, mondje dicht' zei Frans terwijl hij met duim en wijsvinger tegen z'n lippen een beweging maakte alsof hij een slot dichtdraaide.
Ik stak twee vingers in de lucht terwijl ik zei: 'Ik zweer het.'
Arie stak z'n biertje omhoog en zei: 'Zal het m'n laatste biertje zijn, ik zeg niks.'

Frans ging d'r effe goed voor zitten en begon het verhaal.
Een jaartje of vijf, misschien wel zes geleden is ze d'r kind verloren, een meissie van een jaar of zeven.
'Ja dan ga je ook wel zuipen' zeiden Arie en ik bijna gelijktijdig.
'Kop dicht' zei Frans.
'Ik heb het verhaal gehoord van mijn vrouw, die heb het weer van de kapster waar ze elkaar wel eens tegen kwamen.
Dat kind rende de straat op tijdens het spelen, de automobilist kon er niks aan doen.
Alida heeft daar een enorme klap van gehad, het ongeluk gebeurde bij haar voor de deur, ze moest daar weg, kon er niet meer tegen.
Toen is ze hier komen wonen.
Sinds die tijd is ze gestopt met lezen en schrijven, dat was wat d'r dochtertje op school het leukste vond, ik denk zelfs dat ze ook niet meer kan rekenen, ze betaald altijd met groot geld, papiergeld, ze zal nooit met muntgeld betalen, dat stopt ze ook niet in d'r portemonnee maar in d'r jaszak als ze wisselgeld krijgt.
Ze geeft ook nooit fooi, dat is wel jammer.
Volgens mij heeft ze ook geen besef meer van wat geld eigenlijk waard is.
Haar man heeft haar in de steek gelaten, ook d’r familie schijnt haar niet voldoende te steunen, ze heb het contact verbroken.
Mijn vrouw heb wel 'es toenadering gezocht maar daar wil ze niks van weten.
Sinds die tijd komt ze ook niet meer bij die kapper.
Ze is heel erg op zichzelf, ze doet wel gezellig mee hier maar als je persoonlijke dingen gaat vragen dan stapt ze op.
Ik weet ook alleen maar dat ze Alida heet, ik weet geen achternaam, staat ook niet op de deur, geen idee hoe oud ze is, ik schat d'r een jaartje of veertig, als hier iemand jarig is dan feliciteert ze de jarige en vertrekt meteen.
Dat feliciteren is dan puur uit beleefdheid volgens mij.
Volgens de kapster komt ze uit een keurige familie, terwijl ze niet echt heel netjes praat.
Ze is in feite een fijne klant, ze drinkt flink, is nooit lastig en ze rekent altijd af.
En ik kan mijn klanten natuurlijk niet dwingen om hun privéleven op de bar te gooien.

'Dat is waar, toch begrijp ik er dan geen zak van waarom ze van mij zo nodig een tientje moest lenen een paar weken terug.
Maar wat een drama zeg, zoiets zal je toch overkomen, dan weet je ook niet waar het zoeken moet lijkt mij.'
Arie knikte instemmend.
‘En als ze bij jou in de loods komt, waar heb je het dan over met d’r?’ vroeg ik.
‘Meestal over het weer, of een liedje wat op de radio is, niks bijzonders, ze blijft ook nooit lang, ze komt eigenlijk alleen effies goeiendag zeggen, dan gaat ze weer.’
‘En die wip?’ vroeg ik.
‘Ach dat had ik nooit moeten doen, ze was dronken en ik had ook een flinke slok op, dat was echt niet netjes van me toen, ben ook gelijk vertrokken toen ze dat vroeg.
We hebben er allebei ook nooit meer wat over gezegd, dat voorval wordt echt dood gezwegen.’
De deur ging open.

Wordt vervolgd.

---

zestien reacties