« Karel deel 15 | Voorpagina | Karel deel 17 »

Karel deel 16

‘Ik ga morgen weer eens naar Alida, ga je effe mee naar het ziekenhuis?’ vroeg ik.
‘Ik wil je wel effe brengen, ja hoor dat is goed’ zei Arie.
‘Nee, dat vraag ik niet, zo ver is het niet, ik bedoel of je haar ook effe beterschap komt wensen.’
Hij keek me aan alsof hij door een wesp werd gestoken.
‘Dat weet ik niet’ zei hij en zette de stofzuiger weer aan.
Ik besloot niet aan te dringen.

Toen we weer naar het café liepen zei ik:
‘Hoe vind je dat trouwens van die ton?
Zomaar in het bos?
Vreemd hè.
Zal mij nou niet overkomen hè, 100.000 euro in een wit plastic tassie in het gras vinden.
Jammer hoor want ik zou d’r wel weg mee weten.
Naar de politie brengen?
Ikke niet.
Ik zou een rondje in het café geven en een leuke vakantie boeken.
En dan tijdens die vakantie nog ‘es op m’n gemakkie gaan bedenken wat ik met de rest van poet zal gaan doen zodat ook de mindere mazzelaars uit mijn omgeving d’r enig voordeel van zullen hebben.
Maar die eerlijke vinder uit het bos brengt het naar de politie en wat denk je wat die ermee doen?
Die leggen het in een kluis!
Beetje dom hoor, zet het dan onmiddellijk op een rentegevende rekening en bepaal dat in elk geval de rente naar een goed doel gaat.
Kijk dan ben je goed bezig als overheid.
Die zesentwintig korpschefs van de politie die zich zorgen maken over de teveel drinkende jeugd van tegenwoordig doen het ook goed vind ik.
De jeugd van nu is de werkende mensheid van het volgende decennium en daarom willen ze het drankmisbruik onder de jeugd een beetje aanpakken.
Mooi plan van de club van zesentwintig, als ik hun was zou ik beginnen bij de ouders.
Zo vraag ik me namelijk nog steeds af hoe kinderen van veertien en vijftien jaar aan die enorme hoeveelheden geld komen.
Ik weet namelijk uit ervaring dat een avondje doorzakken bakken met geld kost.
Of zouden die kinderen misschien regelmatig in het bos lopen en daar naar tassies met tonnetjes zoeken?’

Wordt vervolgd.

---

acht reacties