Karel deel 45
Karel lag heerlijk op m’n schoot te spinnen toen ik bij mijn favoriete schrijver Kluun de volgende link tegenkwam www.eindejaarsrequiem.nl , ik klikte hem aan want eigenlijk wist ik niet eens precies wat een requiem is.
Ik dacht dat het een muziekstuk was wat in de oudheid bij een begrafenis werd gespeeld.
‘Goh, zullen we ‘es cultureel gaan doen’ zei ik tegen Karel nadat ik het programma had gelezen.
De toegang was gratis.
Ik bestelde vier kaarten en mailde drie mensen met de vraag of ze mee wilden.
Eén mailde direct terug dat ze moest werken die avond, van de anderen had ik op de derde dag nog niets gehoord en dus annuleerde ik drie kaarten zodat ze die aan een ander konden geven.
Geen antwoord, geen belangstelling denk ik dan.
Afgelopen donderdag 28 december was het zover.
Ik bestelde een parkeerplaats voor de deur en die was er ook.
Dat doe ik tegenwoordig wel vaker, ik bestel dingen.
Op advies van de organisatie had ik mij warm aangekleed en dat bleek nodig.
Ik had een goede verwarmingsinstallatie voor de Oude Kerk moeten bestellen.
De Oude Kerk leek wel een mortuarium, zo koud was het er.
Bij de ingang stond een vriendelijke jongen die mij een hartvormig rood lampje gaf en een strookje papier waarop het verzoek stond om het lampje aan te doen op een teken van de organisatie.
Alleen het idee al raakte me.
Natuurlijk probeerde iedereen of z’n lampje werkte, het lampje bleek te knipperen,dat hoorde zo.
De gluhwein vooraf kostte twee euro maar die had je heel hard nodig om een beetje op temperatuur te komen.
Er was muziek, er was film, er waren voordrachten, o.a. Kluun las voor uit eigen werk en dat deed ‘ie zoals gewoonlijk prachtig.
Een moeilijk stuk deed ‘ie, het deel waar zijn vrouw het aardse bestaan omruilt voor dat wat wij niet weten.
Er was stilte en tijdens die twee minuten stilte gingen die rode knipperende lichtjes aan, allemaal tikkende hartjes die tikten voor de liefde.
Zo’n ijskouwe kerk vol met warme hartjes.
Ik zat met een dichte keel afscheid te nemen van het rotste jaar uit mijn leven.
Dankjewel Kluun.
Wordt vervolgd.
tien reacties
Ha Bassie de Mopperpot,
Dat klinkt als een heel bijzonder mooi avondje in de Oude Kerk. Hadden Zampie en ikke het geweten, dan waren we ook gegaan. Dus uh, als je weer eens iets cultureels gaat bestellen, geef dan even een seintje. Nemen we de kiekak mee om kiekjes te maken.
Natuurlijk wensen we je heel veel gein, mazzel en mopperonderwerpen in 007.
Mazzel van Suus & Zampie
De beste wensen voor dit nieuwe jaar, met veel grote glimlachen, lieve mensen en mooie geluksmomenten
Van mij ook nog de beste wensen! (beter laat dan nooit) En dat elk jaar maar beter mag zijn dan de vorige. Kluun schreef mij: Have Fun! En dat wil ik iedereen meegeven.
Inderdaad. En nu kan het niet anders dan beter worden, BeeDeeBee!