« Karel deel 57 | Voorpagina | Volle maan »

Karel deel 58

‘Nou vertel.
Je maakt me nieuwsgierig’ zei ze toen ik terugkwam.
‘Ik heb je ooit al verteld dat ik me helmaal arm stook vanwege de tocht.’
‘Ja, dat weet ik.’
‘Nou dat gaat veranderden, we krijgen dubbele ramen.’
‘Dat is toch prachtig, dat gaat je een bak geld schelen.’
‘Ja, als het goed is wel, ik ben er ook best wel blij mee maar ik zie vreselijk op tegen de rotzooi.
Je moet álles weghalen binnen twee meter van de ramen want anders accepteren ze geen verantwoording in geval van schade.
Je kent mijn huis, ik moet dus die hele handel gaan verplaatsen naar de andere kant van de kamer met als gevolg dat ik overal overheen moet gaan klimmen.
Ze beginnen aan de kant van huiskamer en de keuken, later doen ze de straatkant.
En wat nog het aller-aller-lastigste is, die gasten willen dat je thuis bent óf dat je hun een sleutel van je huis geeft.
Ik heb daar niet zoveel zin in om een stel vreemde kerels in mijn huis te laten terwijl ik zelf niet aanwezig ben.
En ik denk dat Karel het ook he-le-maal niks vind.’
‘En je kan geen vrij krijgen?’
‘Dat zou misschien best kunnen maar ik vind het zonde om daar vrij voor te nemen en dus wil ik jou vragen, ja daar komt ‘ie…..’
Ik vouwde mijn handen in haar richting.
‘Lieve Lida, wil jij asjeblieft twee ochtenden of middagen, dat weet ik dus nog niet, in mijn huis gaan zitten terwijl die gasten aan het werk zijn?
En eventueel later als ze de andere kant gaan doen ook?’
‘Ja natuurlijk wil ik dat voor je doen’ zei ze met een enorme glimlach en legde haar rechterhand op die van mij.
‘Vertrouw je mij dan wel alleen in jouw huis?’
‘Jij kan zelfs mijn pincode krijgen’ lachte ik.
‘Nou geef maar’ lachte ze.
Arie kwam op ons gelach af.
‘Waar hebben jullie zo’n plezier om?’
‘Ik krijg de creditcard van De Boer en dan ga ik shoppen in de P.C.’ gierde ze.
‘Ja zeg, kalm an hoor jij, ik wil nog wel wat over houden voor de zomervakantie als het effe kan’ hikte ik.
‘De P.C. welja die doet niet minder, daar kan je tegenwoordig je auto láten parkeren door één of ander knulletje, nou daar ben je lekker mee De Boer, ik ben blij dat ik geen creditcard heb.
Lusten jullie er nog één van mij?
Ik heb wel geen creditcard maar ik vraag wel aan Frans of ik morgen mag betalen’ gniffelde hij.
‘Nou lekker hoor Arie, doe mij d’r dan maar twee’ zei ik met een knipoog.
Arie werd teruggeroepen naar het biljart.
Even later zat hij bovenop de schouders van een paar studenten met een grote pul bier in zijn hand.
‘Ik ben de kampioen van het toernooi’ zei hij met een grijns van oor tot oor.
‘Wat een kanjer hè, op zijn leeftijd winnen van die snotaapies’ zei ze trots en wierp hem een handkus toe.

Wordt vervolgd.

---

zes reacties