Karel deel 61
Zojuist opende ik met kloppend hart mijn brievenbus.
Ik had namelijk op de Schrijversclub gelezen dat verschillende mensen het boek vanmorgen bij de post hadden.
Op de trap trof ik een buurvrouw.
‘Hé De Boer, tijd niet gezien, hoe gaat het?’
‘Goed buuf, er is een boek verschenen waar twee stukken van mij in staan.
Als het goed is zit het nu in de bus.’
‘Joh, wat leuk voor je, gefeliciteerd.’
‘Dank je.’
Ook mijn brievenbus bevatte een grote witte enveloppe.
Licht nerveus opende ik de enveloppe terwijl ik de trap opliep, de buuf in mijn kielzog.
Even flitste het door me heen om haar een kop koffie aan te bieden maar ik deed het niet.
Voor mijn deur bleven we staan, ik sloeg het boek open en tot mijn teleurstelling zag ik dat de foto van de roos niet in het boek staat.
‘Goh, wat jammer, ik dacht dat die foto er ook in zou staan.’
‘Welke foto?’ vroeg de buuf, die niet veel van mijn teleurstelling begreep.
‘Nou, bij dit gedicht hoort een prachtige foto van een witte roos.’
‘Dat kan ik niet lezen, ik heb de goeie bril niet op’ zei ze.
‘Ik laat het je nog wel eens zien, ik moet nu even gaan mailen, ik zie je wel weer.’
‘Is goed hoor, dag De Boer.’
‘Dag buuf.’
Ik sloot de deur en ging met het boek op de bank zitten, Karel sprong op mijn schoot.
Ik tilde hem op en kroop achter de pc om op de Schrijversclub te informeren of de foto in een volgende druk wel kan worden opgenomen.
Aan de ene kant ben ik dolblij maar aan de andere kant is daar die teleurstelling.
De foto en het gedicht horen gewoon bij elkaar.
Wordt vervolgd.
zes reacties
Hij lag hier vanochtend ook in de bus. Het is een mooi boekje geworden. En je hebt gelijk, de roos hoorde er eigenlijk bij.
Ik heb het boekje ontvangen, ik vond het gedicht de eerste keer al mooi, en het stukje over het meisje dat liever een jongetje zou zijn – SUPERB!!
Ik heb er ook eentje besteld
Jammer van die foto…