Karel deel 77

Vijfenveertigduizend euro kost het om die zendmast van Lopik met lampen te behangen in de vorm van een kerstboom.
Ik kan er niks aan doen, ik vind het weggegooid geld.
Van een vermelding als grootste kerstboom van de wereld in het Guinness World Record Book is geen sprake want het is geen boom.
Daar is de plank dus flink misgeslagen.
Om zo’n enorm bedrag neer te leggen voor een vermelding in dat boek vind ik trouwens ook nergens op slaan.
Zoveel geld voor wat lampen, natuurlijk al het werk om die lampen op te hangen moet betaald worden plus het materiaal, dat kost wel een paar centen maar wat vinden mensen daar nou zo leuk aan vraag ik me af.
Het schijnt dat er in eerdere jaren ook een kerstpaketten-actie is geweest in die omgeving, dat is mooi en ik vind het erg jammer dat ik daar nu niets over heb kunnen vinden.
Misschien heb ik niet goed genoeg gezocht?
Dan nog blijf ik het erg veel geld vinden, vijfenveertigduizend euro, dat is ruim honderdduizend ouderwetse guldentjes, alleen voor dat licht.
Als je bedenkt hoeveel daklozen, of zouden ze die niet hebben in Lopik, daar een hele leuke kerstmaaltijd van zouden kunnen eten, of hoeveel arme mensen een leuke korting op hun energierekening hadden kunnen krijgen, hoeveel jaar de klusjuf (klik hier) zou kunnen doorgaan met de timmerwerkplaats voor straatkinderen in Peru ,vind ik het doodzonde.
Wat ik over de boom heb kunnen vinden maakt mijn hart niet warm.

Ook over die andere gigantische geldverspilling die op komst is, het vuurwerk met oud en nieuw, kan ik niets anders dan mijn schouders ophalen.

Op de Betuwe is het licht weer aan.
Van mij mag het licht uit.
Het zal morgen wel weer licht worden.

Kom Karel, we gaan naar bed.

Geen reacties