Dinsdag 29 december 2009

Het hoge woord is eruit, de sarcoïdose heeft zijn hart aangetast en ook zijn hersenen zijn niet meer wat ze waren.

Geef de man wodka met cassis of een grote bier, een kroeg met mensen en hij heeft plezier.

Hij heeft heerlijk zitten kaarten, inclusief grote bek tegen de man die zich vergooide.

Na 2 uur was 'ie gesloopt, het viel me mee dat hij het zo lang volhield.

Thuis bleek hij zijn shag kwijt te zijn, hem kennende had ik natuurlijk een reservepakje in de auto.

'Moet ik je naar bed brengen?' vroeg ik.

'Natuurlijk niet' zei hij bijna boos.

Ik liet hem na een stevige knuffel achter op de bank.

De afstand van de bank naar zijn bed is ongeveer 7 meter, hij kan pauze houden op de bureaustoel.

Toen ik uit de auto stapte ging mijn mobiel.

 'Oh, je bent veilig thuis dus' zei hij.

'Ik stap net uit de auto' was mijn antwoord. 

'Bedankt kanjer' zei hij.

'Welterusten jongen.'

 

Ik was nog maar net binnen toen de telefoon ging.

'Oh, je bent veilig thuis dus' zei hij.

'Bedankt kanjer' zei hij.

'Welterusten jongen.'