39 Jaar
Gisteren waren ze 39 jaar getrouwd
Dat huwelijk is krachtig gebouwd
Er heeft zich vast wel eens een probleempje ontvouwd
Die twee hebben heus wel wat verstouwd
Dat kan niet anders, in zo'n lange tijd
Maar ze willen elkaar nog steeds niet kwijt
Ze zijn jong begonnen, hij vroeg haar ten dans
Zij dacht, ik heb sjans
Hij bracht haar steeds naar huis
Dat vond haar vader niet pluis
Die zei tegen hem ook steeds 'meneer'
Maar keer op keer
Dacht hij, op een dag neem ik haar mee
Op mijn brommer naar de zee
En op die achtentwintigste september
That day I will always remember
Namen zij elkaar tot echtgenoten
Voor mij is contact met hem uitgesloten
Dat is zijn wens, die ik respecteer
Soms doet het best even zeer
Al vindt hij dat het voor hem beter is
Terwijl ik hem soms echt mis
Gelukkig heb ik het in liefde kunnen loslaten
Dat hij liever niet meer met mij wil praten
Daarom is het via deze weg
Dat ik tegen mijn schoonzus en broer zeg
Inderdaad een dag te laat
Dat is hoe het met gedichten soms gaat
Hartelijk gefeliciteerd!
Ik ben zeer vereerd!
Met de beslissing die hij vorige week nam
Een beslissing die als een klap bij heldere hemel kwam
Waarvoor ik geen woorden kon vinden
Totdat ik ging schrijven, dan zijn woorden mijn beste vrinden
Ik wens julie nog heel veel geluk
Mijn liefde voor jullie gaat nooit stuk
Dankjewel
Juliie zijn een prachtig stel
En wil je ooit toch praten, Bél
Of kom naar mijn huis
Daar hangt een bordje op de deur met Welkom Thuis
Namasté, bassie
twee reacties
Hoi Bassie
Wat een super gedicht heb je gemaakt over Joke en Fred hun trouwdag.Hoop voor je dat het nog eens goed komt.
Groetjes Thea