Karel deel 8
De volgende ochtend liep ik naar het café in de hoop dat Frans al een oplossing had bedacht voor het feit dat Karel en zijn familie nu zonder verzorging in dat huis zaten.
'In het uiterste geval zal ik een raam inslaan, het gaat echt niet gebeuren dat moederpoes verdroogd en de kinderen erbij, over mijn lijk' liep ik te denken terwijl ik de hoek omging.
Ik was zo in gedachten dat ik de postbode bijna van z'n sokken liep.
'Oh, sorry post' zei ik en stapte om hem heen.
'Niets aan de hand hoor' zei hij en stopte de post in de brievenbus.
Ik liep verder, na een meter of tien stond ik zeer abrupt stil, ik wist het, dé oplossing, dé postbode.
Ik draaide me om en liep weer in de richting van de postbode.
'Zeg post, mag ik je effies wat vragen?' zei ik.
'Vragen staat vrij' zei hij vriendelijk.
'Jij weet natuurlijk de namen van de mensen bij wie je de post bezorgd hè?'
'Nou, ik weet van veel adressen welke naam erbij hoort maar ik ken de mensen zelf niet, op een enkeling na dan' zei hij.
'Maar waarom vraagt U dat?'
'Omdat ik heel erg graag de achternaam van de bewoonster van 281 in het benedenhuis zou willen weten' zei ik en vertelde het hele verhaal over Alida en de katten.
'Ik moet bekennen dat ik niet helemaal zeker weet of ik dat wel mag vertellen in verband met de privacy maar dit is natuurlijk wel een hele bijzondere situatie.
En ik wil niet op op mijn geweten hebben dat er een stel katten gaat verhongeren' zei hij met een glimlach.
'Ze heet mevrouw de Boer, Alida C.de Boer' zei hij vol overtuiging.
Mijn mond viel open.
'En dat weet je honderd procent zeker?' zei ik toch een beetje ongelovig.
'Ja, dat weet ik voor honderd procent zeker, ik heb daarnet nog twee enveloppen in haar bus gestopt, Alida C.de Boer' herhaalde hij haar naam.
'Je bent geweldig post, je heb net vier katten gered, ik ga gauw' ik klopte hem op z'n schouder en liep in hoog tempo naar het café.
Frans en Arie zaten aan de koffie.
'Mannen, ze heet de Boer' riep ik enthousiast en vertelde van mijn botsing met de postbode.
'Hoe bestaat het, straks ben je nog familie' zei Frans.
'Neem een bak koffie en dan breng ik je naar het ziekenhuis' zei Arie.
Wordt vervolgd.
zestien reacties
Jee, heb even alle delen gelezen. wat een verhaal! ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Hoop dat het met haar en de katten goed komt!
het blijft elke keer weer een verassing hoe het verhaal een wending krijgt die je eigenlijk niet verwacht…
LOL! Blijkt het straks je tante te zijn, die eigenlijk je moeder was omdat ze te jong was om voor je te zorgen en de zorg toen aan je opvoedmoeder heeft overgelaten… of iets dergelijks… je weet maar nooit met jou 
Je houdt me wel erg in spanning! :)
Wat frappant dat ze dezelfde naam heeft als jij! ;)
Hoop dat het vervolg snel komt….
Liefs!
Ik moet ineens denken aan een scene uit een show van Najib Amhali! Héé de Boer!! Wissel!! Nahhhhhhhh me broer moet eruit!!
haha
Heeft ze het wel overleefd????? Spannennnnnd
en het gaat lekker er zijn toch mensen die het lezen
ga zo door bassiedeboer
Tja afwachten en straks is het familie????
Ik hoop dat de katten het redden! Alida is in goede handen ( althans,vertrouwen in artsen heb ik allang verloren) knussels
Zal Alida het halen?
Welke link bestaat er tussen Bassie en Alida?
Zullen alle katten deze ramp overleven?
Zal Kareltje bij de overlevenden horen?
En vooral: …Is de postbode te vertrouwen?
Dit wordt beter dan mijn dagelijkse soap!
Heeft ze het wel overleefd????? Spannennnnnd