Karel deel 27
Met tussenpozen van ongeveer een kwartier arriveerden de bioscoopgangers in groepjes van drie, Karel was vrijwel direct de slaapkamer ingevlucht.
De balletdanseres ging achter hem aan, hij had zich goed verstopt zei ze.
De bijbehorende vaders zouden pas na hun werk komen.
Er moest immers ook brood op de plank komen en iemand moest de klos zijn.
Oma had het zoals gewoonlijk prefect geregeld, ik had er geen omkijken naar en de schoon/dochters sprongen automatisch in als dat nodig was.
Het gevolg was dat ik alle tijd had voor de allerkleinste die nog uitgebreid gevoerd diende te worden.
Ik ben een natuurtalent als het gaat om luiers verschonen en pap of fruithappen naar binnen proppen.
Met het bijbehorende gespetter heb ik geen enkele moeite, ik pruttel vrolijk mee en veeg de sporen weg voor zover dat mogelijk is.
Zelfs voor het in bad stoppen van een baby of peuter draai ik mijn hand niet om.
Tijdens de koffie gaven de moeders elkaar advies over het verzorgen en opvoeden van een kind en ook oma deed een duit in het zakje.
Ik hield wijselijk mijn mond.
Het was mij in het verleden te vaak overkomen dat men zei :’Wat weet jij daar nou van, je hebt niet eens kinderen.’
‘Nee, maar ik ben er wel een geweest’ dacht ik dan.
‘Laat maar lullen’ dacht ik meestal ook en keek dan toe hoe ze klunzig te werk gingen.
In deze familie had ik meer vrijheid, de moeders zagen dat ik goed was voor hun kind en lieten mij m’n gang gaan.
De oudste had mijn computer in beslag genomen, hij was in een serieus msn-gesprek met zijn vriendje, de wildebras hing nog net niet in de lamp, kwebbel kletste maar raak, het maakte haar niet uit of je luisterde.
De anderen speelden met Karel die zijn nieuwsgierigheid toch niet had kunnen bedwingen, de jongste ging van hand tot hand.
Karel genoot zichtbaar van alle aandacht.
Hij maakte mooi bokkensprongen en koprollen.
De jongste was weer in mijn armen beland.
‘Zal ik ‘m effe naar bed brengen?’ zei ik toen de film zou gaan beginnen.
‘Wil jij de film dan niet zien?’ vroeg z’n moeder.
‘Ik kijk wel naar de herhaling vanavond’ zei ik met een knipoog en verdween met het hummeltje naar de slaapkamer.
Ook het neefje dat hem in leeftijd opvolgde ging mee naar de slaapkamer.
De moeders dumpten de luiertassen en ik ruimde stront.
Wordt vervolgd.
dertien reacties
hahaha dat we er nu zo achter moeten komen dat jij ook een kind bent geweest. je lijkt me een enige oppas! Fijn dat je weer schrijft
foto roos: http://bassiedeboer.nl/archive/2006/03/1..
en woorden
zojn prachtig!
Bedankt voor je reactie op mijn log. haha, ja graag jezelf blijven…ik zou willen dat iedereen dat deed.
Groeten van Monique
Leuk, je vervolgverhaal over Karel!
Mijn poezebeest houdt helemaaaaal niet van kinderen. Die komt pas weer te voorschijn als alles al minstens een uur rustig is. Maar ja, ze is dan ook al bejaard.
hmmm je kan maar ergens plezier mee hebben
dan wel je tijd slijten bassie