Karel deel 59
‘Ik drink er nog één en dan smeer ik ‘m, ik heb een drukke week voor de boeg.’
‘Je gaat toch wel mee naar de kleiclub hè?’ vroeg Lida geschrokken.
‘Ja, natuurlijk, ik haal je op.’
‘Je hebt een hele eigen stijl van boetseren De Boer’ zei de juf van de kleiclub.
‘Oh ja?’ vroeg ik gevleid.
‘Ja, ik heb nog niet eerder iemand zo zien werken.’
‘Tja, ik heb geen idee, ik doe maar wat hoor maar ik vind het heerlijk om met die klei bezig te zijn, het doet wat ik wil.
En als er iets gebeurt wat ik niet wil dan verander ik het net zo lang tot het naar mijn zin is.’
‘Loop maar even mee naar de schuur, de oven is nu wel voldoende afgekoeld, de werkstukken kunnen er wel uit.’
‘Wat een heerlijke plek om te werken zeg’ zei ik terwijl ik bijna stond te kwijlen om alles wat ik zag.
Ja, sorry hoor maar ik ben nou éénmaal gereedschapsgeil, alle soorten gereedschap zou ik hebben als ik rijk was.’
De juf lachte hartelijk.
‘Nou mijn vriend ook hoor dus ik kan je wel begrijpen en zelf vind ik het natuurlijk heerlijk dat ik zo’n prachtig atelier heb en ook nog deze schuur waar de ovens staan.
En we gaan verbouwen hè, het nieuwe atelier zal nog groter worden.’
‘Ik ben jaloers’ zuchte ik, ‘maar niet afgunstig hoor, ik gun het je van harte.’
‘Kijk ‘es effies wat een plaatje van een vrouw je hebt gemaakt zeg’ zei de juf terwijl ze mijn beeldje omhoog hield.
‘En dit is de schaal van Lida, ook erg leuk geworden.’
‘Ik breng dit vast naar binnen, ben als de dood dat iets laat vallen als ik meer dan twee dingen ga dragen, die loopplank is toch een beetje glad’ zei ik.
‘Daar komen de kunstwerken meiden’ zei ik enthousiast en zette mijn beeldje en de schaal van Lida voorzichtig neer.
‘Oh wat mooi’ reageerden ze allemaal.
‘Ik loop nog een keer, er is nog werk van jullie ook.’
‘Moet ik helpen?’ vroeg iemand.
‘Nee, er staan nog twee dingen’ zei de juf die met een dienblad vol ander werk binnen kwam.
Iedereen pakte z’n eigen werkstuk en bewonderde het.
‘Ik ga die van mij op de site zetten’ zei ik terwijl ik haar over d’r billen aaide.
‘Wat een kanjer hè’ zei ik lachend.
‘Ze is heel mooi beaamden de anderen.’
‘En dat voor een eerste werkstuk’ deed de juf er nog een schepje bovenop.
Ik glom van trots.
Thuis zette ik haar op tafel, Karel begon haar direct uitgebreid kopjes te geven, het was liefde op het eerste gezicht.
Wordt vervolgd.
veertien reacties
Heb je iets met mooie billen? Deze zijn heel goed! De armen nog niet ‘helemaal helemaal’. (moet ook een beetje positieve kritiek geven hoor)
Gaaf zeg!!! Ik wist niet dat je zulk talent had – gefeliciteerd hoor, en ga zo door – leuk geschreven ook, trouwens.
Je hebt me beotverd Bas, je weet ik ben van oorsprong kleister, keramiste en heerlijk als je vorm erin zit met je iegen handen , zalig om te doen, en glazuur en dan de oven open gaat, wat je dan voelt……
zo spannend, ik ben er echt verliefd op!!!
Eindelijk een artikel waar ik wel in geefnteresseerd benValt dan wel niet zo veel over te vetrellen,maar boeiend is het zeker.We mogen overigens blij zijn dat dit soort stormen vooral voorkomen in erg warme landen,want heel Nederland zou waarschijnlijk aan gruzelementen worden geblazen aangezien onze huizen er niet bestand tegen zijn.Echter,om de 5 of 10 jaar komt er wel eens een flinke onweersbui overdrijven die vooral de laatste tijd nogal destructief kan zijn en zelfs de windhozen worden steeds sterker.Dus op een dag zou het best kunnen gebeuren dat zo’n gigantische roterende wolk zich boven ons zal vormen met alle gevolgen van dien.Maar dat heb je nou met die global warming.
Gewoon perfect….