« Interview deel 5 | Voorpagina | Interview deel 7 »

Interview deel 6

‘Is alles wat je schrijft autobiografisch?’
‘Laten we zeggen dat alles, ook mijn boek semi-autobiografisch is, ik heb een rijke fantasie, vind ik zelf.’
‘Je boek, verdien je met je schrijfwerk je brood?’
‘Was dat maar waar, nog niet, een kwestie van tijd.
Het is toekomstmuziek, ik ben de dirigent.’
‘Je bent nogal zeker van jezelf.’
‘Ik wel en dat werd tijd ook, ik heb een lange onzekere periode achter de rug.’
‘Hoezo?’
‘Ik ben chronisch ziek, heb altijd pijn en moet verstandig met mijn energie omgaan, doe ik dat niet dan betaal ik daar een hoge prijs voor, in het stukje “Komt een vrouw bij de dokter” vertel ik iets over mijn gezondheid, ik mankeer van alles, meer dan dat wil ik er niet over kwijt.
Ik zit niet te wachten op medelijden.
Als het nodig is, omdat geen enkele uitgever er wat in ziet, zal ik mijn boek in eigen beheer in kleine oplage uitbrengen én wat ik misschien wel nóg belangrijker vind, ik wil dat er een gesproken versie van het boek komt, voorgelezen door mij.
En voor mijn part maak ik zelf één exemplaar.
Desnoods ga ik een cursus boekbinden doen, ik ben een handige “doe het zelver” dus dat zal ook wel lukken.
Echt zware dingen in en om het huis kan ik niet meer, één boek moet lukken, al moet ik daarna een week plat.

‘Waarom dat in hemelsnaam?’ vroeg hij vol verbazing in zijn stem.
‘Omdat ik via  “LMC”  bevriend ben geraakt met iemand die geen boek kan lezen.
Nou, dat is niet waar, ze kan wel lezen maar ze is gehandicapt, het is voor haar erg lastig om een boek vast te houden.’
Wat ik trouwens wil zeggen is, dat ik in het verleden veel steun heb gehad aan “LMC”, het is een internet club voor zieke mensen, daar is enorm veel informatie te vinden en het is gratis.
Via “LMC”  ben ik op andere internetclubjes terecht gekomen en ben zelfs met een paar mensen bevriend geraakt.’

‘Wanneer komt je boek uit?’
Ik schoot in de lach: “Ik heb geen flauw idee lieve jongen, ik heb pas twaalf A-viertjes en amper tijd voor het boek sinds ik met “bassiedeboer.nl” ben begonnen.’
‘Wat vind je van weblog land?’
‘Het is volgens mij de grootste mierenhoop binnen de wereld van het internet, alles krioelt door elkaar, ik ben een klein beginnend miertje.
Ik heb de indruk dat voor veel mensen een weblog is wat voor mij ooit een dagboek was.
Wat me opvalt is dat iedereen elkaar lijkt te kennen, heel veel mensen staan ook bij elkaar gelinkt.’
‘Ga jij ook iedereen linken?’
Ik schoot in de lach en zei: ‘Dat is absoluut onmogelijk, ik bezoek zo ongeveer honderd logs per week, als ik iedereen moet linken heb ik geen tijd én geen ruimte meer om te schrijven, daar kan ik echt niet aan beginnen, iedereen is vrij om mij te linken of me weer weg te halen bij hun links, het is niet eens mogelijk om overal een reactie achter te laten.
De links die ik nu heb staan zijn weloverwogen neergezet, er komen er hoogstwaarschijnlijk nog twee bij.’
Wel een hele grappige vind ik die over een bekend bier merk, ik heb daar gezegd: “Drie bier graag”  prompt kwam die persoon een virtueel biertje brengen, dat vind ik heerlijke humor.’
Het log dat mij tot nu toe het meest geraakt heeft is van een mevrouw die haar log opdraagt aan haar overleden dochtertje, daar kan ik dan alleen maar *slik* neerzetten omdat ik inderdaad met een brok in mijn keel zit.
Het helpt mensen om hun verdriet te verwerken, dat is echt héél bijzonder vind ik, omdat er op zo’n  weblog  geen miniatuur hangslotje zit, iedereen mag het lezen van die mensen, hun diepste verdriet maken ze openbaar, ik heb daar heel veel respect voor.’

‘Wat wekte de grootste afkeer bij je op?’ maakte hij opeens een vreemde wending.
‘Ik heb een bloedhekel aan porno, ik haat praktiserende pedofielen, óók de plaatjeskijkers’ zei ik met vuur in mijn stem.
‘Dat soort dingen moet veel meer aangepakt worden, menig wetje in Nederland deugt niet.
Om van de asielzoekers kwestie maar niet te spreken, heb jij aan die inburgeringstest meegedaan?’
‘Nee, wat een onzin’ zei hij.
‘Inderdaad, onzin, ik had 4.9, ik word binnenkort het land uitgezet, mijn koffer staat al klaar en ik ben héél nieuwsgierig welke Bekende Nederlanders ik bij de grens allemaal tegenkom.
En dan nog effe wat Victor, ik weet helmaal niet of ik wel bekend wíl worden, straks word ik gevraagd om aan de Nationale I.Q Test mee te doen, of erger, het Big Brother Hotel.
Daar moet je toch niet aan denken, nog een bakkie?’
‘Graag.’
Onderweg naar de keuken zei ik nog: ‘Ik ben niet echt een actievoerder weet je, zou gewoon te zwaar voor me zijn.’

Wordt  vervolgd.

---

acht reacties