« Karel deel 48 | Voorpagina | Karel deel 50 »

Karel deel 49

‘Ik voel me niks lekker’ zei mijn vriend.
‘Je ziet er ook niet best uit’ zei ik eerlijk tegen hem
Hij was het leven moe en dat was hem aan te zien.
Het had geen zin om er doekjes om te winden, hij was ernstig ziek en besefte dat ook.
Karel zat op de vensterbank en keek vol medelijden naar hem.

‘Van de zomer was ik ook al zo beroerd’ zei mijn vriend.
‘Ja, ik weet het nog.’
‘Toen had ik het zo benauwd.
Weet je nog met die hittegolf, er kwam geen eind aan leek het wel.
Ik kon geen adem meer halen op het laatst.’
‘Ja, ik weet het nog.’
‘Jij zei toen ook nog dat ik zo’n rare kleur had, die kleur is er niet echt beter op geworden of vind jij van wel?’ vroeg hij.
‘Nee, zeker niet.’
‘We hebben nog wel plezier gehad, weet je nog met die gekke halsbandparkieten die op m’n schouders kwamen zitten, wat maken die beesten een kabaal soms.’
Ik lachte.
‘We hebben het toen al over euthanasie gehad’ zei hij.
‘Je dacht toen dat je er vanzelf mee zou stoppen’ zei ik.

‘Dat denk ik nu ook, weet je, ik heb het gevoel dat ik geen grip meer heb op het leven.
Ik denk niet dat ik het nog lang volhoud.
Ik ben zo moe, ik kan niet eens meer behoorlijk rechtop staan.’
‘Ik zou willen dat ik wat voor je kon doen’ zei ik.
‘Je kunt me een duwtje geven in de goeie richting.’
‘Dan ben ik strafbaar.
Hulp bij zelfdoding heet het dan.'
‘Tja, ik wil niet dat jij in de problemen komt’ zei hij.
We zwegen samen.

‘Alhoewel, in jouw geval ligt dat toch wel anders denk ik.
Maar ik weet niet of ik er de kracht voor heb.
Het vergt nogal wat van een mens.
Misschien dat een andere vriend van mij je kan helpen’ zei ik opeens.
‘Het maakt mij niet uit wie mij dat duwtje geeft, veel is er niet voor nodig hoor’ zei hij.
‘Hij komt vandaag naar de stad’ zei ik.
 ‘Weet je dat zeker?’
‘Ja, iedereen heeft het erover’ zei ik.
‘Maar, ben jij er klaar voor?
Is het niet te vroeg.
En zo plotseling toch, weet je het zeker?’ vroeg ik.
‘Ja, ik weet het zeker’ zei hij.

‘Verrek, daar is hij al’ zei ik geschrokken
‘Precies op tijd’ zei mijn vriend rustig.
‘Goed, dan nemen we nu afscheid.
Laat je maar gaan, hij helpt je’ zei ik.
‘Ik wil niemand pijn doen of schade berokkenen’ zei hij.
‘Maak je geen zorgen, ga maar liggen’ zei ik.

‘Dag De Boer, het ga je goed.’
‘Dag Vriend, ik heb van je vriendschap genoten’ zei ik met verstikte stem.

Ik was net op tijd beneden om zijn laatste ademtocht te horen.



zestien reacties

hé verdikkeme, dacht dat je het over een mens had, pfft. maar een boom is ook erg, die heeft ook gevoel. mooi geschreven bas, dank je wel. knufff

bep, (E-mail ) - 18-01-’07 20:00

sodeju wat een intensief verhaal , mag hopen dat het de boom betreft , anders wens ik je sterkte .
doegie lenie

lenie, (URL) - 18-01-’07 20:17

Ik vind het een geweldig verhaal. Ik had het beeld nog niet verder gescrold naar beneden. Zag dus pas later dat het om de boom ging. Tjonge jonge, wat een gevaarte zeg. Zonde. Hij/zij is nog de goede richting opgevallen.

*Leuk dat je langs kwam op mijn site en me bij je fafootjes zet. Ik heb niet altijd tijd om iedereen af te gaan. Excuus alvast. Groetjes Jolande van Plantadvies.

plantadvies*jolande, (E-mail ) (URL) - 18-01-’07 20:21

Dat heb je even zeer mooi verwoord en in beeld gebracht…

V@nM@n, (E-mail ) (URL) - 18-01-’07 20:37

Ja, het was een spannende dag voor boom en mens.

Annelies, (E-mail ) (URL) - 18-01-’07 21:03

heeej! dat was me even een onverwachte wending.. leuk gevonden. Jammer van de boom, dat wel..hij past niet in een doos he? ;-)

Tien, (E-mail ) (URL) - 18-01-’07 22:00

Pff je liet me schrikken! Dacht ook dat je het over een mens had, ik vroeg me al af waar dit verhaal heen ging. Arme boom… Maar wie pijn heeft mag niet lijden.
Dankjewel trouwens voor je reactie op mijn blog =D
Liefs, mirm

mirm, (URL) - 19-01-’07 00:46

Het is wat, het einde van een leven, al is het dan een boom. Je hebt het weer mooi opgeschreven!

Carola, (URL) - 19-01-’07 09:05

Jou vriend is niet de enige boom die gisteren het leven heeft gelaten Mopperpot …….

Weer prachtig geschreven !

Fijne dag liefs Ylone

rhodosfriends, (URL) - 19-01-’07 10:32

Gosh – ik schrok ervan! Bomen, mensen, afscheid – het is allemaal erg heftig. Goed geschreven, De Boer.

Mary, (E-mail ) - 19-01-’07 12:09

Mijn hart bloedde ook steeds als ik de bomen zag die omgewaaid waren.
De storm vond ik machtig! Heerlijk om de kracht te voelen van de natuur; maar, hoe natuurlijk ook, die schade vond ik toch wel erg…
Wens je een fijn weekend Bassie :-)

geertje, (URL) - 20-01-’07 23:18

Verrassend geschreven!

Pasula, (E-mail ) (URL) - 21-01-’07 14:24

Beste de Boer, N.a.v. onze dicussie van gisteravond even het volgende over moeilijke woorden:deel 49-euthanasientje
48-Keramiek(kleiien met een verf en vernislaagje) 47-Therapeute(zielenknijper),45-Requiem,Mortuarium(uitstalplaats voor dode mensen), 42-koermetten(vlees of vis in een electrisch koekenpannetje)
42-articuleerde(m.a.w.) het kwam zo rottig de strot uit!
Wij praten er verder over. Welterusten en to ziens. RENS

Rens, (E-mail ) - 22-01-’07 01:10

mooi verhaal weer.. dacht ff dat het over een persoon ging? ging over die boom toch???

mooi geschreven

kim, (URL) - 23-01-’07 17:29

Jee ik dacht dat gaat snel in zijn werk….. dus de boom heeft een flinke opduvel gekregen!! gekkerd!

alice, (URL) - 13-02-’07 16:14

hop hop, indrukwekkend… mooi geschreven, je hebt echt de indruk dat je het over een persoon hebt, totdat je de foto ziet.. een goeie climax maar zet het verhaal kracht bij.. ‘t roept bij mij emoties op..
greetz mamouna

mamouna, (E-mail ) - 26-08-’07 22:30


(optioneel veld)
(optioneel veld)

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.