Maandag 29 Mei 2006 at 10:37 am Karel deel 14

‘Doe ons effe twee biertjes Frans’ riep ik richting bar.
‘Of lust je niet meer?’zei ik tegen Arie.
‘Beter van een stad dan van een dorp’ was z’n antwoord.
‘Nou dat “stad” valt reuze tegen hoor maar ik gun jou graag een biertje en als tegenprestatie ga jij me dan vandaag zeker wel effies een uurtje helpen in het huis van Aal hè?’ zei ik voorzichtig.
‘Wat kan jij toch zeiken.
Het is toch zeker m’n vrouw niet en Karel is van jou, je zoekt het maar lekker uit’ reageerde hij geïrriteerd.
‘Ach man, doe niet zo lullig, toen je d’r kon wippen heb je toch ook je broek niet dicht gehouden’ zei Frans terwijl hij de twee biertjes neerzette.
‘Waar bemoei jij je eige mee?’zei Arie boos.
Hij was duidelijk op z’n pik getrapt door deze niet zo tactvolle opmerking van Frans.
Ik was zeer benieuwd wat voor wending dit gesprek zou gaan nemen.
Arie maakte korte metten, hij pakte het glas bier op, ging staan en zette het glas aan zijn mond.
Hij gooide z’n kop met glas en al achterover en slikte volgens mij hooguit drie keer, het kan heel goed twee geweest zijn.
Met een knal zette hij het glas weer op de tafel.
‘Aju’ zei hij en stampte weg.

Ik heb ooit in mijn leven één keer iemand sneller een glas bier zien drinken en dat was  Lucille Werner, de gehandicapte presentatrice van een aantal televisieprogramma’s.
Dat biertje “koppen” zoals zij het noemde deed ze tijdens een of ander interview met die
gast van de EO, dat deed ze regelmatig in de kroeg vertelde ze.
Toffe meid die Lucille, die stimuleert haar medemens om toch iets moois van je leven te maken, al zit je anders in mekaar als menig ander.

‘Nou, je wordt bedankt Frans, nou weet ik tenminste zeker dat ik daar direct weer in m’n eentje sta te soppen’ zei ik met een grijns.
‘Zeikerd’ zei Frans, haalde z’n schouders op en liep naar een tafeltje om een bestelling op te nemen.
Ik dronk mijn glas leeg en liep naar het huis van Aal.
Karel zat voor het raam met één van z’n zusjes, ze zaten naar mijn mening af te tellen voor het spelletje “Wie zit er het eerst boven in het gordijn.”
Ik bleef even staan om te kijken.
Karel won met een staartlengte verschil.
Ik stak de sleutel in het slot.

Wordt vervolgd.

Bassie - Acht reacties - #

Vrijdag 26 Mei 2006 at 3:51 pm Karel deel 13

‘Nou, ik ben bij de bieb geweest hoor de Boer.
Je schrijft leuke stukkies, dat moet ik eerlijk zeggen.
Op die bladzij van Nu.nl stond wel meer wat interessant is trouwens, heb je dat gelezen over die enge plaatjes op de sigaretten?’ zei Arie toen ik binnen kwam.

‘Ja, inderdaad.
Leuk stukje is dat, minister  Hans Hoogervorst van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, VVD-man, heeft besloten om geen enge plaatjes op pakjes sigaretten te gaan zetten volgend jaar.
Is ook nergens voor nodig volgens mij.
Een verwijzing naar mijn site www.bassiedeboer.nl, lijkt me ruim voldoende en dan met name naar het schrijfsel “Komt een vrouw bij de dokter” uit Januari 2006.
Daar word ik door de neuroloog gewaarschuwd, de laatste waarschuwing die wel erg laat is gekomen maar gelukkig toch nog op tijd om het laatste deel van mijn leven niet volledig kwijlend in een karretje door te brengen.
Wat er op die pakjes sigaretten en alle andere rookwaren zou moeten staan is niet de tekst “ROKEN IS DODELIJK.”
Welnee, dat is helemaal niet waar, je gaat er niet dood van, dat mocht je willen!
Het zou de meest gemakkelijke vorm van  vrijwillige euthanasie zijn, dan kon het gezeik daarover ook gelijk stoppen.
“ROKEN MAAKT JE INVALIDE  EN ONGELUKKIG” dat moeten ze erop zetten, want dat is wat er met je gebeurt.
Je aderen in je benen slibben dicht waardoor je altijd pijn in je benen hebt, een deel van je longen sterft af omdat je jezelf een dubbele longembolie rookt want alleen pijn in je benen vond je niet genoeg, je stikt bijna, nog is het niet genoeg, je blijft maar roken en je hersenen sterven af of je krijgt kanker, je wordt depressief omdat je door de neuroloog geadviseerd wordt om nu toch echt te stoppen.
Je wordt door je eigen lijf héél langdurig gemarteld.
Uiteindelijk lukt het je met hulp van een therapeut om uit je depressie te komen maar ondertussen is je vrouw bij je weg want die kon het niet meer aan en je stort opnieuw in een depressie.
“ROKEN IS NIET DODELIJK”  dat mogen ze van mij op die pakjes zetten.
Of een foto van mij, ik ben héél eng’ zei ik met een grote grijns.

Wordt vervolgd.

Bassie - Dertien reacties - #

Woensdag 24 Mei 2006 at 11:23 am Karel deel 12

‘Proost, maar nou weet ik nog niks’ zei Arie een beetje kribbig.
‘Zit toch niet te mekkeren man, ik ben net zo lesbisch als jij, ik ben geen homo en je mag géén mevrouw tegen me zeggen want dan word ik misselijk en agressief.
Kijk nou naar me Arie, zie jij nou een “mevrouw” ? ‘zei ik lachend terwijl ik m’n base ball petje achterstevoren draaide.
‘Nee, daar heb je gelijk in’ zei Arie en trok een gekke bek.
‘We nemen nog een biertje en dan gaan we effe soppen bij Aal wat vind je daarvan?’ zei ik lachend.
‘Ja zeg, ben jij besodemietert, ik heb wel wat anders te doen, je doet maar lekker je best’ zei hij en hapte in het verse biertje dat Frans alweer razendsnel had getapt.

Een beetje teleurgesteld draaide ik in m’n eentje de deur van Aal d’r huis die dag voor de tweede keer open.
Karel rende me tegemoet, ik tilde hem op en aaide hem, ik legde hem in mijn nek en hoorde hem spinnen, heerlijk.
Ik haalde z’n staartje tussen mijn vingers door, dat malle knikkie gaf me de zekerheid dat ‘ie “mijn Karel” was, mijn rooie kanjer.
‘Als Aal weer thuis is ga je met me mee hoor’ zei ik terwijl ik hem weer op de grond zette.
Ik plukte z’n zusje van mijn dijbeen want die kleine scherpe nageltjes dwars door mijn spijkerbroek vond ik toch niet echt lekker.
‘Voor jou moeten we ook nog een huis vinden’ zei ik tegen haar.
Moederpoes was druk bezig haar derde kind te wassen.

In de keuken vulde ik een emmer met heet water, er stond in het aanrechtkastje zowaar ook een nog heuse fles schoonmaakmiddel.
Dat viel dus reuze mee.
Ik sopte alsof m’n leven ervan af hing en twee uur later plofte ik in het café aan de stamtafel in een stoel.
Ik had uitsluitend een plaspauze gehouden en was ondertussen bekaf.
De keuken, het toilet en de douche waren schoon.
‘Je ziet eruit alsof je wel een biertje lust’ zei Frans vanachter de bar.
‘Dat kan je wel stellen en doe me ook maar een portie kipsaté met bruin brood asjeblieft en ook wat salade voor de vitamientjes.’
Ik lag die avond vroeg in bed, het nieuwe boek van Kluun bleef onaangeroerd op het nachtkastje liggen.

Wordt vervolgd.

Bassie - Acht reacties - #

Zondag 21 Mei 2006 at 6:58 pm Karel deel 11

‘Als we klaar zijn bij de stort gaan we wel effe een biertje halen hoor de Boer, ik krijg altijd een droge keel als ik bij de stort geweest ben’ zei Arie op een toon die geen tegenspraak duldde.
Maar uh, de Boer mag ik jou nou ‘es een hele persoonlijke vraag stellen?’
Zonder het antwoord af te wachten hakkelde Arie zijn vraag.
‘Hoe uh, hoe zit dat nou toch eigenlijk met jou, ben jij nou uhm lesbisch of ben jij nou homo?
Ik bedoel je heb toch niet alles wat een man heb, aan benodigde onderdelen bedoel ik.’
Ik schoot in de lach en zei:’Daar wil ik je wel wat over vertellen hoor Arie.

Ik citeer Nu.nl van zondag 21 mei 2006.

‘Jongmeisje’
Een meisje in het verkeerde lichaam.
Een 7-jarige Japanse jongen die zich een meisje voelt, wordt op zijn verzoek door het schoolbestuur behandeld alsof hij een meisje is.
De jongen mag voortaan naar het meisjestoilet en gymen met meisjes.
Bij de zwemles draagt de jongen een badpak.
Om privacyredenen wil de schoolleiding niet zeggen in welke stad de jongen naar school gaat.

Einde citaat.

Ik meen dat ik dit artikel al eerder heb gelezen en dat het toen ook wat uitgebreider was.
Kijk dat doen ze goed die Japanners.
Het is volgens mij van levensbelang dat een kind wat aangeeft dat het in een verkeerd lichaam zit vanaf het eerste moment gerespecteerd wordt.
Dat voorkomt een berg frustraties en daardoor kan dat kind de rest van zijn of haar leven gewoon lekker in het velletje zitten.
Uiteraard zou er dan de mogelijkheid van “het ombouwen” moeten zijn, iets waarvan ik vind dat het zeker niet op al te jonge leeftijd zou moeten gebeuren maar wat mij betreft moet die mogelijkheid bestaan vanaf achttien jaar.
Volgens mij is een mens dan heel goed in staat om te beslissen of hij of zij wel of niet gelukkig is met het lichaam waar hij of zij mee werd geboren.
Ik kan me uit mijn vroege jeugd nog herinneren dat ik diep ongelukkig was als ik een rokje aan moest.
Ik kan er nog verdrietig om worden dat mijn ouders mij niet begrepen en ik wil dan ook bij deze het bestuur van deze school regelrecht de hemel in prijzen.
Ik heb de neiging om een Japanse vlag aan te schaffen en die op mijn balkon te hangen.
We waren het café binnengestapt en Frans zette op automatische piloot twee biertjes neer.
‘Kijk in de bibliotheek maar op www.nu.nl.
Proost Arie’ zei ik met een knipoog.

Wordt vervolgd.

Bassie - Tien reacties - #

Dinsdag 09 Mei 2006 at 7:44 pm Karel deel 10

‘En?’ vroeg Arie toen ik weer bij hem in zijn auto stapte.
‘Ze is er slecht an toe Arie, ik heb geen idee of ze het gaat redden'  zei ik ongerust.
‘Jemig is het zo erg’ zei Arie.
Hij schrok ook.
‘Ja maar wat ik nog veel erger vind is dat er geen mens naar haar omkijkt, nou ja in dat ziekenhuis doen ze wat ze kunnen maar ik bedoel, ik vraag me af of we nou echt die familie niet moeten opsporen?
Denk nou effe mee Arie’ zei ik dwingend.
‘In elk geval heb ik nu wel de sleutel van haar huis, dus Karel kan gevoerd worden en z’n familie ook natuurlijk.
Ga je effe mee naar binnen daar?’ vroeg ik.
‘Zal ze dat goed vinden?’
‘Vind je het heel erg als ik daar niet over na wil denken, ik moet er eigenlijk niet an denken om daar alleen naar binnen te gaan, het was er laatst al een aardige bende, ik ben een poos niet geweest, wie weet wat me te wachten staat.
Trouwens, ze komt toch ook regelmatig bij jou in de loods’ zei ik.
‘Is waar, ik ga wel met je mee’ zei Arie tot mijn geruststelling.
Het wás een bende, dat kon niet ontkent worden.
De hoeveelheid vuilniszakken in de hal was flink gegroeid, het was nog een geluk dat het een ruime hal was.
De stank in huis was niet iets waar je vrolijk van werd.
Ik zag Karel en de zwarte net in een gordijn klimmen, wat waren ze groot geworden zeg.
Ik liep de keuken in met Arie in mijn kielzog.
Moederpoes en haar kroost kwamen achter ons aan.
Een serie lege blikjes vulde het aanrecht, er stond nog precies één dicht blik.
De blikopener lag ernaast, ik draaide het blik open, plukte een bord uit de kast, vulde het met kattenvoer en zette het op de grond.
Als wolven vielen ze aan, keurig in een rondje om het bord.
Ik knielde en nam Karel z’n staartje tussen mijn vingers, nog steeds dat knikkie.
Hij deed zelfs een hele stoere poging om te grommen, alsof ik een bedreiging vormde, z’n eten wilde stelen.
Ik schoot in de lach : ‘Hoor hem nou, die krielkip, hij maakt geluid.’
Ik stond weer op en keek in het rond, Arie keek met me mee.
‘Denk jij wat ik denk?’ vroeg ik.
‘Dat zou best ‘es kenne de Boer, dat ik denk wat jij denkt.
Ik hang wel een karretje an m’n wagen en dan brengen we die zooi wel naar de stort, ze zijn nog open’ zei hij met een grote grijns.
‘Je bent een kanjer Arie’ zei ik terwijl ik hem een klap op z’n schouder gaf.
Onderweg naar de stort zongen we :’Ik heb m’n wagen volgeladen, vol met ouuuwe zakken.’

Wordt vervolgd

Bassie - 182 reacties - #

Zondag 07 Mei 2006 at 12:12 am 50

Bassie - 296 reacties - #