Bassiedeboer.nl

Woensdag 18 April 2007 at 03:33 am Karel deel 62

Die teleurstelling is er nog hoor, het blijkt dat de roos niet in het boek kan.
De kosten zouden té hoog worden voor de Schrijversclub en aangezien ik ook geen liggende gelden heb blijft het zoals het is.
Voor bekenden heb ik een print van de roos in het boek geplakt, een ieder die dat wil doen heeft toestemming.
Soms kom je in het leven dingen tegen waar je verder maar geen punt van moet maken, dit is zo’n ding.

Gaan we gewoon naar het volgende boek waar ik een heel klein ietsiepietse, ver weg achter de schermen, aan meegewerkt heb.
Nou ja, meegewerkt is lichtelijk overdreven maar een half procentje energie heb ik er toch zeker wel ingestopt, misschien wel anderhalf zelfs.
Dat komt omdat ik met één van de schrijfsters een band heb.
Ook bekende Nederlanders hebben aan het boek hun medewerking verleend.

Het is een bijzonder boek, het gaat over opa’s en oma’s en hun kleinkinderen, het werd afgelopen vrijdag in Rotterdam gepresenteerd.
Ik had een uitnodiging gekregen maar kon door omstandigheden niet aanwezig zijn, dat vond ik reuze jammer.
Als “opa” zijnde heb ik veel bewondering voor alle soorten opa’s en oma’s.
Opa of oma zijn is geen vanzelfsprekendheid, zeker niet als je zelf geen kinderen heb.
Toch zijn er mensen met mij, die de kleinkinderen letterlijk in de schoot geworpen krijgen.
Er staan verrassende verhalen in dat boek, en meer.
Het is in de winkel te koop en hier kan je een voorproefje nemen.

http://www.annelizevandijk.nl
Klik op KLEINKINDEREN!

Geniet van je kleinkinderen, zelfs als ze niet van jou zijn!

Karel springt net op schoot, voor hem zal ik binnenkort een afspraak maken bij de dierenarts.
Zekerheid vóór alles, straks wordt ‘ie verliefd op de poes van de buren.

Wordt vervolgd.

Bassie - Drie reacties - #

Vrijdag 13 April 2007 at 3:58 pm Karel deel 61

Zojuist opende ik met kloppend hart mijn brievenbus.
Ik had namelijk op de Schrijversclub gelezen dat verschillende mensen het boek vanmorgen bij de post hadden.
Op de trap trof ik een buurvrouw.
‘Hé De Boer, tijd niet gezien, hoe gaat het?’
‘Goed buuf, er is een boek verschenen waar twee stukken van mij in staan.
Als het goed is zit het nu in de bus.’
‘Joh, wat leuk voor je, gefeliciteerd.’
‘Dank je.’

Ook mijn brievenbus bevatte een grote witte enveloppe.
Licht nerveus opende ik de enveloppe terwijl ik de trap opliep, de buuf in mijn kielzog.
Even flitste het door me heen om haar een kop koffie aan te bieden maar ik deed het niet.
Voor mijn deur bleven we staan, ik sloeg het boek open en tot mijn teleurstelling zag ik dat de foto van de roos niet in het boek staat.

‘Goh, wat jammer, ik dacht dat die foto er ook in zou staan.’
‘Welke foto?’ vroeg de buuf, die niet veel van mijn teleurstelling begreep.
‘Nou, bij dit gedicht hoort een prachtige foto van een witte roos.’
‘Dat kan ik niet lezen, ik heb de goeie bril niet op’ zei ze.
‘Ik laat het je nog wel eens zien, ik moet nu even gaan mailen, ik zie je wel weer.’
‘Is goed hoor, dag De Boer.’
‘Dag buuf.’

Ik sloot de deur en ging met het boek op de bank zitten, Karel sprong op mijn schoot.
Ik tilde hem op en kroop achter de pc om op de Schrijversclub te informeren of de foto in een volgende druk wel kan worden opgenomen.
Aan de ene kant ben ik dolblij maar aan de andere kant is daar die teleurstelling.
De foto en het gedicht horen gewoon bij elkaar.

Wordt vervolgd.

Bassie - Zes reacties - #