Dinsdag 27 Maart 2007 at 02:07 am Karel deel 60

‘Dat is een leuk wijffie wat je gemaakt heb De Boer’ zei Arie toen ik het café binnenstapte.
‘Ik had het al van Lida gehoord maar ben ook effies naar de bieb gegaan om de plaatjes op je site te bekijken.
Ik wil d’r ook wel in het echt zien eigenlijk.’
‘Ik kom zo hoor’ riep Frans vanuit de keuken.
‘Dankjewel Arie, dat kan hoor, ik ga het beeldje “Vergeef me” noemen, ze heft haar handen op hè en legt ze tegen elkaar, ze maakt het gebaar alsof ze vergeving vraagt.’
‘Ja inderdaad, dat is het gebaar maar doet ze dat ook werkelijk, vergeving vragen?’
‘Ja Arie, ze vraagt vergeving voor de fouten die ze gemaakt heeft.’
‘Goh dus er zit echt een betekenis achter?
Als je koffie wil kan ik dat wel effe voor je inschenken hoor, dat kan ik wel, biertappen niet.’
‘Is goed, geef maar koffie’ zei ik en ging verder over het beeldje.
‘Ja, tegelijkertijd maakt ze het gebaar wat bij de oosterse groet “ Namaste” hoort.
Dat is vrijwel hetzelfde gebaar volgens mij.
‘En wat mag dat wel wezen?’ vroeg Arie terwijl hij de koffie voor me neerzette.
‘Ik zal proberen om het je uit te leggen.
Ik had over “Namaste” al verschillende dingen gelezen op internet en het spreekt me wel aan dat woord, vooral de betekenis erachter.
Het schijnt te betekenen “De God in mij buigt voor de God in jou.”
Ik ben geen kerkganger maar ik geloof wel degelijk dat er meer is dan wij beseffen.

Vorige zomer liep ik in de stad en kwam terecht op een helaas net afgelopen bijeenkomst van de Hare Krishna beweging op de Dam.
Ik had er wel meer van willen meemaken.
Allerlei mensen waren bezig om de stalletjes af te breken en de spullen op te ruimen.
Ik vroeg aan een paar dames wat ik gemist had en ik vroeg: ‘Hoe groeten we mekaar?
Ik maakte het “Namaste” gebaar en sprak ook dat woord uit maar op een vragende toon.
Vol bewondering maakten ze hetzelfde gebaar, spraken het uit en vroegen me of ik wist wat het precies betekende.
Dat wist ik niet precies en zij gaven me dus die omschrijving.
Eén van hen vroeg of ik nog iets wilde eten, ik bedankte maar raakte met haar in gesprek, zij had met een kraampje eten had gestaan, ze bood me er wat van aan, ze schepte het in een bekertje, het heet Persaad, een soort zoete snack noemde zij het, het is lekker.
Ze gaf me nog een folder en nodigde me uit om eens langs te komen op een volgende bijeenkomst.’

‘Dus binnenkort loop jij met een kale kop in een lange oranje jurk over de Dam met een paar belletjes te rinkelen.
De Boer dan moet je me echt bellen hoor want dat wil ik absoluut niet missen’ schaterde Arie.
Frans kwam op het gelach van Arie de keuken uit.
‘Wat mis ik allemaal?’ vroeg hij grijnzend.
‘De Boer gaat bij de Hare Krishna’ gierde Arie.
‘Dat zal je enig staan zo’n witte streep over neus’ gniffelde Frans.

‘Met jullie kan je nou nooit ‘es een serieus gesprek voeren’ zei ik en haalde mijn schouders op.
Ik stond op, legde mijn handpalmen tegen elkaar, de vingers naar boven, de handen op borsthoogte, maakte met mijn hoofd een lichte buiging en zei :’Dag stelletje boeren, ik zie jullie later wel weer, Namaste.’

Wordt vervolgd.

Bassie - Tien reacties - #

Zaterdag 10 Maart 2007 at 11:43 pm Karel deel 59

‘Ik drink er nog één en dan smeer ik ‘m, ik heb een drukke week voor de boeg.’
‘Je gaat toch wel mee naar de kleiclub hè?’ vroeg Lida geschrokken.
‘Ja, natuurlijk, ik haal je op.’

‘Je hebt een hele eigen stijl van boetseren De Boer’ zei de juf van de kleiclub.
‘Oh ja?’ vroeg ik gevleid.
‘Ja, ik heb nog niet eerder iemand zo zien werken.’
‘Tja, ik heb geen idee, ik doe maar wat hoor maar ik vind het heerlijk om met die klei bezig te zijn, het doet wat ik wil.
En als er iets gebeurt wat ik niet wil dan verander ik het net zo lang tot het naar mijn zin is.’
‘Loop maar even mee naar de schuur, de oven is nu wel voldoende afgekoeld, de werkstukken kunnen er wel uit.’
‘Wat een heerlijke plek om te werken zeg’ zei ik terwijl ik bijna stond te kwijlen om alles wat ik zag.
Ja, sorry hoor maar ik ben nou éénmaal gereedschapsgeil, alle soorten gereedschap zou ik hebben als ik rijk was.’
De juf lachte hartelijk.
‘Nou mijn vriend ook hoor dus ik kan je wel begrijpen en zelf vind ik het natuurlijk heerlijk dat ik zo’n prachtig atelier heb en ook nog deze schuur waar de ovens staan.
En we gaan verbouwen hè, het nieuwe atelier zal nog groter worden.’
‘Ik ben jaloers’ zuchte ik, ‘maar niet afgunstig hoor, ik gun het je van harte.’
‘Kijk ‘es effies wat een plaatje van een vrouw je hebt gemaakt zeg’ zei de juf terwijl ze mijn beeldje omhoog hield.
‘En dit is de schaal van Lida, ook erg leuk geworden.’
‘Ik breng dit vast naar binnen, ben als de dood dat iets laat vallen als ik meer dan twee dingen ga dragen, die loopplank is toch een beetje glad’ zei ik.
‘Daar komen de kunstwerken meiden’ zei ik enthousiast en zette mijn beeldje en de schaal van Lida voorzichtig neer.
‘Oh wat mooi’ reageerden ze allemaal.
‘Ik loop nog een keer, er is nog werk van jullie ook.’
‘Moet ik helpen?’ vroeg iemand.
‘Nee, er staan nog twee dingen’ zei de juf die met een dienblad vol ander werk binnen kwam.
Iedereen pakte z’n eigen werkstuk en bewonderde het.
‘Ik ga die van mij op de site zetten’ zei ik terwijl ik haar over d’r billen aaide.
‘Wat een kanjer hè’ zei ik lachend.
‘Ze is heel mooi beaamden de anderen.’
‘En dat voor een eerste werkstuk’ deed de juf er nog een schepje bovenop.
Ik glom van trots.
Thuis zette ik haar op tafel, Karel begon haar direct uitgebreid kopjes te geven, het was liefde op het eerste gezicht.

  

Wordt vervolgd.

Bassie - Vijftien reacties - #

Zondag 04 Maart 2007 at 01:05 am Volle maan

Volle maan
Ik zie je staan

Je bent er niet
Wat is toch de zin van dit verdriet?

Je silhouet
Ik sta ermee op en ga ermee naar bed

Slechts in mijn gedachten
Eenzaam zijn de nachten

Deze pijn
Zal het ergens goed voor zijn?

Het maanlicht
Schreef dit gedicht

Bassie - Negen reacties - #

Vrijdag 02 Maart 2007 at 7:28 pm Karel deel 58

‘Nou vertel.
Je maakt me nieuwsgierig’ zei ze toen ik terugkwam.
‘Ik heb je ooit al verteld dat ik me helmaal arm stook vanwege de tocht.’
‘Ja, dat weet ik.’
‘Nou dat gaat veranderden, we krijgen dubbele ramen.’
‘Dat is toch prachtig, dat gaat je een bak geld schelen.’
‘Ja, als het goed is wel, ik ben er ook best wel blij mee maar ik zie vreselijk op tegen de rotzooi.
Je moet álles weghalen binnen twee meter van de ramen want anders accepteren ze geen verantwoording in geval van schade.
Je kent mijn huis, ik moet dus die hele handel gaan verplaatsen naar de andere kant van de kamer met als gevolg dat ik overal overheen moet gaan klimmen.
Ze beginnen aan de kant van huiskamer en de keuken, later doen ze de straatkant.
En wat nog het aller-aller-lastigste is, die gasten willen dat je thuis bent óf dat je hun een sleutel van je huis geeft.
Ik heb daar niet zoveel zin in om een stel vreemde kerels in mijn huis te laten terwijl ik zelf niet aanwezig ben.
En ik denk dat Karel het ook he-le-maal niks vind.’
‘En je kan geen vrij krijgen?’
‘Dat zou misschien best kunnen maar ik vind het zonde om daar vrij voor te nemen en dus wil ik jou vragen, ja daar komt ‘ie…..’
Ik vouwde mijn handen in haar richting.
‘Lieve Lida, wil jij asjeblieft twee ochtenden of middagen, dat weet ik dus nog niet, in mijn huis gaan zitten terwijl die gasten aan het werk zijn?
En eventueel later als ze de andere kant gaan doen ook?’
‘Ja natuurlijk wil ik dat voor je doen’ zei ze met een enorme glimlach en legde haar rechterhand op die van mij.
‘Vertrouw je mij dan wel alleen in jouw huis?’
‘Jij kan zelfs mijn pincode krijgen’ lachte ik.
‘Nou geef maar’ lachte ze.
Arie kwam op ons gelach af.
‘Waar hebben jullie zo’n plezier om?’
‘Ik krijg de creditcard van De Boer en dan ga ik shoppen in de P.C.’ gierde ze.
‘Ja zeg, kalm an hoor jij, ik wil nog wel wat over houden voor de zomervakantie als het effe kan’ hikte ik.
‘De P.C. welja die doet niet minder, daar kan je tegenwoordig je auto láten parkeren door één of ander knulletje, nou daar ben je lekker mee De Boer, ik ben blij dat ik geen creditcard heb.
Lusten jullie er nog één van mij?
Ik heb wel geen creditcard maar ik vraag wel aan Frans of ik morgen mag betalen’ gniffelde hij.
‘Nou lekker hoor Arie, doe mij d’r dan maar twee’ zei ik met een knipoog.
Arie werd teruggeroepen naar het biljart.
Even later zat hij bovenop de schouders van een paar studenten met een grote pul bier in zijn hand.
‘Ik ben de kampioen van het toernooi’ zei hij met een grijns van oor tot oor.
‘Wat een kanjer hè, op zijn leeftijd winnen van die snotaapies’ zei ze trots en wierp hem een handkus toe.

Wordt vervolgd.

Bassie - Zes reacties - #