Woensdag 29 November 2006 at 03:14 am
Effe tussendoor
Voor J.
Liefde is de wens dat het de ander goed zal gaan.
Paul McKenna (ingestuurd door: Anja Gielen, Nieuw-Vennep)
Deze spreuk komt van de site www.dagelijksegedachte.net.
J. is de vrouw van mijn leven.
Ik noem haar “Het beste dat mij ooit is overkomen.”
Ze is vandaag jarig.
Ik heb haar lief met heel mijn hart en ziel, voor eeuwig.
Ik ben overtuigd dat niets ons kan scheiden, zelfs de dood niet.
Hartelijk gefeliciteerd mijn allerliefste lieveling !
Bassie -
-
#
Maandag 27 November 2006 at 12:54 am
Karel deel 37
‘Maar nou staat de auto van je vriendin daar nog’ zei Lida toen we de hoek omreden.
‘Is niet erg, ze zit op de kleinkinderen te passen en blijft daar slapen, ik bel haar vanavond wel om te vragen wanneer ze de auto nodig heeft, dan halen we hem wel op, ze woont trouwens hier vlakbij, jammer dat ze niet thuis is anders kon je effe kennis maken.’
‘Zeker jammer, ik zou haar graag eens ontmoeten’ zei ze.
‘Kan jij eigenlijk rijden?’ vroeg ik.
‘Ik heb al heel lang niet meer gereden maar ik heb wel een rijbewijs ja.’
‘Dat verleer je toch niet?’ zei ik.
‘Dat denk ik niet, het is net als fietsen, als je het éénmaal kan dan kan je het ook voor de rest van je leven.’
‘Zullen we anders…ach nee, laat maar, we gaan naar Volendam, vis eten.’
‘Waar zat je aan te denken dan, zeg het nou gewoon’ zei Lida
‘Ik zat te denken dat jij dan met haar auto achter me aanrijdt en dat we haar dan gelijk die auto terug bezorgen maar dat doen we niet, het is klaar, ze heeft die auto toch pas morgen nodig, het komt wel goed.’
‘Dat wil ik best doen hoor’ zei Lida.
‘Nee, we gaan naar Volendam’ zei ik en draaide de provinciale weg op.
‘Oké, wat jij wil’ zei ze.
‘Wat een gezellig autootje, het klinkt als een ouderwets koffiemolentje’ lachte ze.
‘Wil je grof gemalen of fijn?’ grinnikte ik.
‘Doe maar fijn, maal maar gewoon effe verder, doe de radio eens aan’ zei ze.
‘Dat wordt een beetje moeilijk, die heb ik niet, voor die prijs krijg je er geen radio bij, zal ik voor je zingen, wat wil je horen?’lachte ik.
‘Ach zit er geen radio in?’ zei ze vol verbazing.
‘Nee maar dat is niet erg, mijn zwager heeft een zolder vol met rotzooi, ik vraag wel of hij nog ergens een radiootje heeft, kijk er zitten wel boxen in de deuren.’
‘Misschien heb Arie nog wel wat liggen, die heb ook troep genoeg in die loods van hem’ zei ze.
‘Er is ongetwijfeld ergens een radio te vinden voor weinig geld, ik hoef niet eens een
cd-speler, die jatten ze er toch maar uit, dan zit ik met een stukgeslagen raam, daar heb ik allemaal niks an.
Ik ga wel voor je zingen.
Oh Sjonnie, zing een liedje voor mij alleen, oh Sjonnie want voor mij ben je nummer één’ galmde ik.
‘Zing een lied met lach en een traan, dat weerklinkt door de hele Jordaan’ galmde Lida.
Al zingend tuften we Volendam binnen.
We parkeerden en wandelden over de dijk.
Bij een gezellig uitziend eetcafeetje gingen we naar binnen.
Wordt vervolgd.
Bassie -
-
#
Woensdag 22 November 2006 at 6:39 pm
Karel deel 36
Toen we bij de dealer aankwamen stond mijn autootje binnen, er brandde nog licht en de deur was nog open.
‘Kijk dat is ‘m, die kleine rooie, ik heb iets met rooien’ zei ik lachend tegen Lida.
‘Nou wat ziet ‘ie d’r goed uit zeg, weet je wel zeker dat het geen nieuwe is?’
‘Dat lijkt me stug voor die prijs, hij ziet er inderdaad erg goed uit voor een auto van die leeftijd en ik moest natuurlijk rekening houden met mijn budget’ zei ik lachend.
‘D’r zit geen roestplekkie op zeg’ zei Lida terwijl ze keurend om het karretje heen liep.
‘Ha, De Boer, je bent een dag te vroeg’ hoorde ik Roland achter me zeggen.
‘Ja, ik weet het jongen maar we hadden zin in een ritje.’
‘Ik plaag je maar hoor, ik heb namelijk wel goed nieuws voor je, hij is zonder probleem door de keuring, hij staat sinds een paar uur op je naam en ik had je al eerder willen bellen om te zeggen dat je hem kon ophalen maar het was opeens enorm druk en ik heb simpelweg nog niet de gelegenheid gehad, eigenlijk wilde ik je nu gaan bellen om te zeggen dat ‘ie klaar staat.’
‘Dat meen je niet’ zei ik vol verbazing.
‘Jazeker wel, als je genoeg geld bij je hebt kan je hem meenemen’ zei Roland.
‘Geld is geen probleem, de pinpas is er goed voor maar hij is nog niet verzekerd, wacht, ik bel effies naar m’n tussenpersoon, gelukkig heb ik ook z’n privé nummer.’
Ik pakte mijn mobieltje.
‘Willen jullie koffie?’ vroeg Roland.
‘Ja graag’ zei Lida, ik knikte.
Lida wenkte me naar de andere kant van de auto, ze wees op een paar kleine lakbeschadigingen.
Het verzekeren was geen enkel probleem, mijn tussenpersoon gaf me toestemming om te rijden.
Roland kwam terug met de koffie.
‘Ga lekker zitten’ zei hij
‘Hij is verzekerd, dus het is in orde.
Mijn assistent heeft een paar kleine beschadigingen gezien, heb je daar misschien een likje verf voor?’ vroeg ik.
‘Nou De Boer doe niet zo raar’ zei Lida met een rood hoofd.
Ik schoot in de lach.
‘Je heb nou dezelfde kleur als die auto.’
‘Natuurlijk, ik zal een lakstift halen’ zei Roland en vertrok weer.
‘Ik ben blij dat je me er attent op maakte, ik had het zelf niet eens gezien, zei ik tegen Lida terwijl ik haar een schouderklopje gaf.
‘Ach, ja dat zijn net van die kleine dingetjes, als je d’r niks an doet dan gaat het roesten.
Maar je moet me niet je assistent noemen, dat vind ik raar.’
‘Misschien heb ik in de toekomst wel een assistent nodig, als ik een succesvol schrijver ben moet ik natuurlijk wel een secretaresse hebben’ lachte ik.
‘Dat zien we dan wel weer, zover is het nog niet.’
Roland kwam terug met de lakstift en tipte braaf de plekjes aan die Lida hem wees.
Toen hij klaar was overhandigde hij mij het flesje.
‘Hou maar bij je, voor als er wat is.’
We regelden het financiële deel en toen dat klaar was zei hij:’Wacht even, nog een aardigheidje.’ Hij liep weer naar achter.
Hij kwam terug met een prachtig boeket bloemen.
‘Veel plezier met de auto’ zei hij.
‘Dankjewel jongen, als ik genoeg heb verdient dan koop ik bij jou ook de volgende.
‘Deal’ zei hij en opende de showroomdeuren.
Lida en ik stapten in en zwaaiend reden we weg.
Wordt vervolgd.
Bassie -
-
#
Woensdag 08 November 2006 at 4:57 pm
Karel deel 35
Lida zuchtte diep en sloot haar ogen.
‘Wil je nog een bakkie koffie voordat je beslist of wil je er toch eerst nog wat langer over nadenken?’ zei ik.
‘Doe maar een bakkie nog’ zei ze en opende haar ogen.
‘En een dubbele jenever in een koppie’ zei ze lachend.
‘Ha die heb je gejat van Wim Sonneveld, jezus wat is dat lang geleden zeg.
Is die verrekte non d’r nou weer’ deed ik mijn beste Sonneveld immitatie.
We lachten samen, ik liep naar de keuken voor meer koffie.
‘Hoelang is Sonneveld al dood zeg?’ zei ik nog.
Toen ik terug kwam zat Karel rechtop bij Lida op schoot, ze steunde hem onder z’n voorpoten en sprak hem toe met haar gezicht vlakbij zijn eigenwijze koppie, ze zaten neus aan neus.
Ze zei : ‘Je moet me beloven dat je nooit gaat roken of drinken Karel.’
Als antwoord wreef hij z’n kop tegen haar wang en sprong op de grond.
‘Dat is beloofd’ zei ik terwijl ik de koffie neerzette.
‘Heb je ook advies an hem gevraagd of je nou wel of niet met die hypno wil praten?’ vroeg ik.
‘Nee, daar vind ik hem te jong voor’ lachte ze.
‘Maar zeg ‘es eerlijk De Boer, wat zou jij doen?’
‘Mijn keuze zou uitgaan naar iemand die ik al ken maar dat is nu voor jou niet van toepassing.
Overigens vraag ik me af of het überhaupt mogelijk is dat die mensen ook goeie bekenden helpen.
Ik heb wel eens gehoord dat een psychiater zijn eigen vrouw niet kan helpen omdat ze dan te veel met elkaar verbonden zijn, ik weet het niet hoor maar kan me daar wel wat bij voorstellen.
Dat aanbod over dat roken toen zij nog studeerde kan je niet meetellen denk ik.
En zo ontzettend goed kennen we mekaar natuurlijk ook niet.
Maar om naar een totaal vreemde te gaan zou ik ook erg moeilijk vinden.’
‘Het is makkelijker om een auto te kopen dan om je geestelijke gezondheid te kopen.
Ik ben gek De Boer, wat moet ik doen?’zuchtte ze.
‘Je bent niet gek.
Zet dat idee asjeblieft uit je hoofd’ zei ik met een boze toon in mijn stem.
Drink je koffie op dan gaan we wat leuks doen’ zei ik.
Ze veerde op.
‘Wat dan?’
‘We rijden effe naar de Suzuki dealer in Purmerend, kijken we of m’n autootje al klaar is, dat zal vast niet want hij zou bellen als ‘ie klaar is maar dan hebben we effies afleiding.
Ik rij vandaag in de auto van mijn vriendin maar zij heeft hem zelf zo vaak nodig dat ik besloot om toch zelf een autootje aan te schaffen.
Na een beetje snuffelen vond ik dat op internet bij Sandow Suzuki B.V. in Purmerend.
Daar loopt zo’n aardige verkoper, hij heet Roland, met die vent kan je leuk zaken doen.
Het is een leuk autootje, ziet er keurig uit en is niet te duur, na de APK keuring kan ik hem ophalen.‘
‘Tegen de tijd dat we er zijn is het gesloten’ zei ze teleurgesteld na een blik op haar horloge.
‘Geeft niks, dan staat mijn karretje buiten, kan je hem toch zien en rijden we daarna door naar Volendam, gaan we lekker een vissie eten, wat vind je daarvan?’
‘Ik vind het fantastisch!’ zei ze enthousiast.
‘Nou zuip op die koffie, dan gaan we’ zei ik lachend.
Wordt vervolgd.
Bassie -
-
#
Maandag 06 November 2006 at 4:09 pm
Karel deel 34
‘Ja dat zal ik doen hoor De Boer.
Weet je, het is zo moeilijk allemaal.
Ik rook niet meer omdat het risico voor mijn gezondheid te groot is maar eigenlijk snak ik elk moment van de dag naar een sigaretje en ook de drank mis ik, vooral de gezelligheid in het café ’ zei ze teleurgesteld.
‘Ja, ik begrijp je wel, het kost mij ook nog steeds moeite, eens een junk altijd een junk denk ik dan, volgens mij is roken de moeilijkste verslaving die er bestaat, als je aan de drugs zit kan je naar een afkickcentrum, als je jezelf te dik vind kan je naar de gewicht bewakers, als je teveel drinkt kan je naar de AA, als je niet meer mag roken kan je nicotine pleisters bij de drogist kopen, die wenst je veel succes en daar kan je het dan mee doen.
Ja, op internet zijn wel clubjes waar mensen elkaar steunen bij het stoppen maar dat werkt niet voor iedereen.
En jij heb geen computer.
Je zou misschien toch nog eens bij je huisarts kunnen informeren of die nog iets meer voor je kan doen wat dat betreft.
Niet geschoten is altijd mis’ zei ik.
‘Je heb gelijk, ik zal ‘m bellen’ zei ze met een diepe zucht terwijl ze Karel in haar nek legde, hij genoot.
‘Ik heb nog altijd spijt dat ik, toen ik de kans had, niet op het aanbod van een hypnotherapeut ben ingegaan, ik heb haar ooit ontmoet op een verjaardag bij iemand, zij bood aan dat ze mij onder hypnose van het roken kon afhelpen.
Ik heb ooit een klusje voor haar gedaan bij haar thuis.
Dat is een jaar of tien geleden, ze was toen nog in opleiding en zocht een proefkonijn, ik heb het aanbod destijds afgeslagen met m’n stomme kop, de laatste keer dat ik haar tegenkwam vertelde ze dat ze een succesvolle praktijk heeft en dat had ik al eerder gehoord van anderen, ze doet psycho- en hypnotherapie’ zei ik.
‘Hypnotherapie?
Ga je dan onder hypnose zoals bij Rasti Rostelli en daarna weet je van niks meer?’ vroeg ze.
‘Ja dan wordt je in stukken gezaagd en weer an mekaar gelijmd zonder dat je er iets van ziet’ zei ik lachend.
‘Nee hoor, ik heb geen idee, ik ben nog nooit bij haar onder behandeling geweest maar ik heb wel van verscheidene mensen gehoord dat ze een hele goeie therapeut is, ook op het vlak van traumaverwerking trouwens.
Ze schijnt…………’
Plotseling staakte ik mijn verhaal en stond op, ik pakte mijn telefoonboekje en zocht of ik het telefoonnummer van die therapeute ergens had staan.
‘Weet je wat ik opeens bedenk?’ zei ik terwijl ik door de losse notitievelletjes bladerde.
‘Ja’ zei Lida ‘ik denk dat ik dat weet, jij vraagt je af of zij mij misschien kan helpen.’
‘Inderdaad, dat zou mooi zijn toch?
Alleen heb ik dus geen telefoonnummer maar wel een e-mailadres en haar huisadres staan, wat raar dat er geen telefoonnummer bij staat.
Wat denk je, zal ik haar een mailtje sturen?’zei ik.
Lida keek me twijfelend aan.
‘Ik weet het niet hoor, hoe goed ken je dat mens?
Weet je zeker dat ze te vertrouwen is?’
‘Ja hoor effe, ze is gediplomeerd én succesvol, dat moet toch wel een aanbeveling zijn lijkt me.
Persoonlijk ken ik haar van die verjaardag waar we mekaar één keer per jaar tegen komen én van dat klussie bij haar thuis, ze is een aardige meid waar je ook mee kan lachen en ik heb zeker vertrouwen in haar anders zou ik dit niet eens bedenken’ zei ik
Wordt vervolgd.
Bassie -
-
#
